Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Ατσσιά θα γιαραεύ' πουδέν;;;

Ατσσιά θα γιαραεύ' πουδέν;;;



Ενούντσα, επενούντσα... Σιφτέν είπα θα πατώ το δ(ε)άβολον και 'κι θά γράφτω. Αμά αχά ξαν' έρ'ται τιρτεύ' με. Θα λέω δύο λόγια, για τ' ατό την πελιάν ντο τσσατεύω όσα εμπαίνω σ' αούτο τη ζουρνάν το φβ.
Οι << γλωσσολόγοι >> όλ' πιρτέν ετοπλαεύταν σο φβ, και σ'κών'νε άν' και κρούγ'νε κα τα Ρωμαίικα! Ποία είναι τα << σκιρρά Ποντιακά >>;;; Ποία είναι τα τογρία Ρωμαίικα;;; Και ντ' άγνα θα χωρίζομε και παίρομε;;; Ντ' άγνα θα μιλεχτούμε;;;.... Και << γιόκ ατό έν' Τούρκικον >> και τ' άλλο έν'.... ήμαρτα!!!
ΡΩΜΑΙΙΚΑ ΕΣΑΝ τα καλατσία τη καλομάνας εσουν!!!!!! Ήντιαν έλεεν εκείνε!!! Εκείνε με τ' ατό την καλατσήν έζησεν, εγέρασεν, έσυρεν γεσιρλούκια, ιστόρτσεν τέτρ(ε)α, ετράνυνεν παιδία και εγγόνια. Εκείνε Τούρκικα και ήντιαν έτερον πα να ετάραξεν απέσ', πολλά έμορφα εποίκεν. Τ' εκεινές το τέρτ' έτον, να δι' τ' αθρώπ'ς ατ'ς κι εγροικούν. Αμαθεμά το! Τούρκικα πα ετάραζαναν απέσ' κέσ' οι παλαιοί εμουν, κια ντό να ευτάμε;;; Αλλέες χα τον πάππο μ' έκουα, χά τον Όμηρον, έναν θα έτον!
Ας τερούν ατείν' οι σποταλεμέν', και όντες καλατσεύ'νε, να καλατσεύ'νε Ρωμαίικα, και μη ταράζ'νε απέσ' τα Νέα Ελληνικά. Ατό ας τερούν! Και λιαζίμ 'κ' έν' να μιλεχτούν και χάν'νε τα << χοχόλια >>. Ας ατά ντ' έλεαν σην Πατρίδαν, τιδέν για χάσιμον 'κ' έν'! Και μη << μουσσκεύκουνταν >>... Τα Ρωμαίικα εταγιάντσαν ους ατώρα... Ατώρα θα χάν'ταν πασστάν! Θα ευτάγ'ν' ατα άμον τα γναφία 'τουν, ατείν' ποιός εξέρ'νε ημ'σόν, και πολεμούν να μαθίζ'νε τεά και τ' αλλουνούς...
Αρ' για τ' ατουνούς τοι σποταλεμέντς, θα κλώθ' ατο σα Ν.Ε πέκιαμ κάτ' εγροικούν! Τα ποντιακά ( δυστυχώς ) έχουν χρηστική αξία, για ελάχιστους από μας! Έτσι λοιπόν δεν νομιμοποιούμαστε να τα αλλάξουμε, εξ' αιτίας, άγνοιας ή και θράσους. Δικαίωμα εξέλιξης, είχαν οι άνθρωποι για τους οποίους ήταν το κύριο μέσο επικοινωνίας.
Μια λέξη λοιπόν, που δεν την άκουσε κάποιος να χρησιμοποιείται από τους φυσικούς ομιλητές, καλά κάνει και την ετυμολογεί, ΑΛΛΑ, μην επιχειρεί να της δώσει το νόημα της ρίζας από την οποία προέρχεται... Πολλές οι Τουρκικές λέξεις ( π.χ τσσαλιστουρεύω ) που η σημασία τους στα Ποντιακά, είναι ελαφρώς ή αρκετά διαφορετική. Μ' αυτή την έννοια, το << τσσαλιστουρεύω >> είναι Ποντιακή λέξη, κι ας προέρχεται από την Τουρκική. Ε, δε θα ρωτούσαν οι παππούδες μας τον κάθε fb-γλωσσολόγο του σήμερα!
Και με λέξεις πάρα πολλές, με ρίζα από τα Αρχαία Ελληνικά, γίνεται το ίδιο. << Εμπαθής >>, όντες λέομε εμείς, έν' αλλέτερον ας ατό ντο θ' εγροίκανεν είνας σην Ήπειρον γιαχότ σην Πελοπόνησον...
Έναν κι άλλο θα λέω και τουλώνω... Ποδεδίζω ολοινέτερων τον Θεόν. Τα Ρωμαίικα μ' έχομ' ατα άμον παίινιαν ( παίγνιαν ) μαναχόν... Για τη καλομάνας εμουν την ψήν...


Στόχχεψον ντ' έγραψα καλλίον... << Εξέληξη >> ευτάει ποιός εξέρ'... ποιός δεν χαπέρ' 'κ' έχχ', εβγάλ' σο μεϊτάν έναν κάτ' αλλέτερον... Πάντα λέω... Τα Ρωμαίικα ντο θα μαθίζω, αν 'κι εγροικάτα η καλομάνα μ', Ρωμαίικα 'κ' είναι! Σωστά είναι ατά ντ' έλεγαν σην Πατρίδαν πέραν περού! Ματσουκάτ'κα, Σαντέτ'κα, Καρσλήρικα... Όντες τακεύω έναν -όπον σον κώλον τη << λέξης >>...ατό έν'... ήμαρτα, ατώρα κα' θ' έλεα...

Θέλω να πω...πως αν τα << Ποντιακά >> που μιλάμε θα ξένιζαν τη γιαγιά μας, αυτό δεν είναι εξέλιξη.... είναι κάτι άλλο...


ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ 
ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ Ο Γιάννης Τερζίδης
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Τ' ΕΜΕΤΕΡΟΝ Η ΡΑΤΣΑ