Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Γιοχ, γκιουζέλ, γκέλ, γκέλ !

Γιοχ, γκιουζέλ, γκέλ, γκέλ ! 


Φωτογραφία του Σπύρος Αμάραντος.
Γουρπάν’ ση ψή σ’, καλόν κορίτσ’ και πως θα έρχεσεν σ’ αντάμωμαν; Πασάς ΄κ’ είμαι, ούτε κι αφέντας, ούτε και γοματοκουταλάτες! Είνας λέβεντόερος ασκετής, είνας χερίφ’ς παντέφτεχος, τσαγκαλοκρεμαμένος! 
Μακρύν μυτήν, φαρδύν κατσήν, ποδάρεα άμον ζυγόνεα! Τ’ αχούλ’ πα, εναξά αβανακωτόν, σ’ ωτί μ’ σο ζεβρόν σουμά, βοά! 
Σο δεξόν τ’ ομμάτ’, έβγαλα κρουθάρ’! Τα δόντεα μ’ πα, απ’ άκρας, χλατς χλατς, ρουζ’νε! 
Τσαπουτεμένα λώματα, καμίσ’, τενταλλαπάν γιαχάδες, φουλτούρ-φουλτούρ ο άνεμον δεάν’ από απέσ’! 
Η οτά μ’, σ’ άκραν τη χωρί’, ακράνοιχτον γερίν, κερπίτσια σοχρεμένον! Τα κιρέτσεα εκρεμίαν, τουβάρεα ασουάεφτα, πουλίων κρυφτερίτσας! Με τα φτερία τσουπώνω τα τρυπία! Τρανόν ταλγάν! Όλεα, σο στέρνο μ’, κάθουν’! 
Χρόνον, άμον κουβάρ' κυλίεται, άμα, ημέρα μ’ με τα πόνεα, εύκολα ΄κί δεάν'. Το καγάν’ πα, ΄κί κόφτ’, κόρκον, τα κιντέας ολόερα ετράνυν’ναν, άμον τα μαλλία μ’, καφούλεα, σγουρά κι άμον μαρούλεα, σο σκαφίδ’, κατενίζω το κιφάλι μ’! 
Σο ταρέζ’, παλαλωτά οπερ’σινά ραγούγια, αποθέρ’τσαν την πίστεα μ’, άμα, ν' αϊλλοί εκείνον πη ΄κ' επορεί να πίν’ κι ας σα πετσία τ’ σύρ’! Σην ταβάν’ τα τσίρεα εστύπωσαν! Τα κρομμύδεα, έφαγαν τα λακότεα… Το ντουρβάν’ και το μουντσουρλούχ’ τη Σουμαδίας, σο μεσοδόκ’! Ατέ πα ποζίκα ΄κί γεννά, γάλαν πα ΄κί κατηβάζ’! Εδέκ’ ατεν κι αγιασμόν, έσβυσα σο γινίν καρβώνεα για τ’ ομμάτ’, αμά γιοχ, σο πουγάν’ κ’ έρται! 
Τη Αερ’ τη καβαλέρ’ εικόναν, γιάν γιανά, σο καρφίν καρφωμένον, άμα θυμίαμαν καμίαν ΄κ’ εδώκα!
Το χαλκοπούλ’ ση φουφούν, εύκαιρον και νε πα, εγάνωσα! Έναν πεσκίρ, κούπα σκεπάζω τ’ υλιστόν, ας σα πολλά τσορτάνεα, ΄ματώθαν’ τα γριντζίλεα μ’
Η γειτόντσα μ’ έν! Αφήνω σεν! Μουμούλ’ κατενόπλαστον, ήμαρτα, κάθαν ημέραν, τσαΐζ’, βαρκίζ’ και χλιμιντρίζ’, οξουκέσ’ το μιντέρ' κρατεί! Έξεργος ποι δουλεύ...τα παράδας ίνταν οφίδεα και φορθάκας! Ας σα πετσία τς τουμπελέκ’ ήντσαν ευτάει και κρούεια, ση Δύσην σην Ανατολήν ο κόσμον θα ακούεια…
Γιοχ, γκιουζέλ, γκελ γκελ, σον τόπος απόμ’νον, αληορώ πα, να πάω κοινωνήζω, άμα η ραγού, για τ’ όλεα τα δουλείας εν', κοινωνίαν πιλέμ' γίνεται, άμα όντες πίν’τσα πολλά, ο νούς-ιμ', ημπορεί σ’ εσέν να εν'…😀😀😀

Sp Ama!


ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ 
ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΣΑΜΟΥΡΟΧΤΙΣΜΕΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου