Τα κάτας εξενίτεψαν…

Τα κάτας εξενίτεψαν…

Νύχταν ημέραν πολεμώ κι άμον τον σκύλον τρέχω
Ντο είδα και ντο επέρασα κι ακόμαν ντο θα ελέπω

Όλεν τον βίο μ’ έφαγαν, άλλο τιδέν ΄κ’ επέμ’νεν
Τα κάτας εξενίτεψαν κι πεντικοί χορεύν’νε! 

Νασάν εμέν και το λαό μ’, τον πολλά πικραμένον
Θωρεί’ το μήλον κόκκινον κι απέσ’ εν σαπεμένον

Το πασαπόρτ’ιμ έτοιμον, τα ναύλα μ’ πα δοσμένα
Σα ξένα σ’ ανεγνώριμα, φεύω, ’περφανεμένα! 

Τ’ εμέτερον η γενεά, ΄πλάστεν για ξενιτείαν
Ους να λες δόξα σοι ο Θεός, πρόφτασον Παναΐα

ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ 

ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΣΑΜΟΥΡΟΧΤΙΣΜΕΝΑ