Υλιστοτανωμένον σκουντουλοδέσμον σουρβάν και ο Σωκράτης
Ο πιο γλυκός ήχος κι από των ρεμάτων ακόμα των πουλιών κι από των «Μεγάρων», των μουσικών συναυλιών κι από του Πάριου των ερωτικών τραγουδιών κι από της μάνας το νανούρισμα των κρεβατιών κι από του Σωκράτους των ρητορικών ομιλιών, είναι…Το «τσιζ ζζζζ, που κάνει, το «χαράτσωμα» των γελαδινών βουτυριών, καθώς περιχύνεται, καυτό, πάνω στο λευκό, της υλιστοτανωμένης σουρβάς των κορκοτιών! Και απάν’ σα παρχάρεα και ση γιαλεάν (γη του ήλιου) ντ’ έλεγαν τ’ εμετέρ’ οι Μετελήδες και οι Καρσλίδες, εντούναν τα βουτούρτα και τα παρχαροκόριτσα, εποίν’ναν τυροκλωστήν, να φάζ’νε, « Τ’ Ευδίας τα παιδία» ντ’ έρθαν με τα λύρας και με τ’ έμορφα τραωδίας! Εποίν’ναν και το πασκιτάν και τσορτάνεα και τ’ υλιστόν» και ντ' έμορφον λέξην, αρχαίον, η διύλιση, το φιλτράρισμα!
Τ’ οξύγαλαν με το ραφίδ' , κρεμασμένον σο κρενίν κι από αφ'κά, ύλιζ’, το τσουτσούχ’ τη σακουλί'!»
Και φεύγει κι νους μονομιάς απ’ τα παραχάρια κι απ’ τις μυρωδιές της πεντανόστιμης σουρβάς και πάει μακριά στα αρχαία τα χρόνια, στην τριπλή διύλιση του Σωκράτη!!!
Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
- Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει τη δοκιμασία της "τριπλής διύλισης".
- "Τριπλή διύλιση" ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να περάσεις τη δοκιμασία γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για το μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Ο πιο γλυκός ήχος κι από των ρεμάτων ακόμα των πουλιών κι από των «Μεγάρων», των μουσικών συναυλιών κι από του Πάριου των ερωτικών τραγουδιών κι από της μάνας το νανούρισμα των κρεβατιών κι από του Σωκράτους των ρητορικών ομιλιών, είναι…Το «τσιζ ζζζζ, που κάνει, το «χαράτσωμα» των γελαδινών βουτυριών, καθώς περιχύνεται, καυτό, πάνω στο λευκό, της υλιστοτανωμένης σουρβάς των κορκοτιών! Και απάν’ σα παρχάρεα και ση γιαλεάν (γη του ήλιου) ντ’ έλεγαν τ’ εμετέρ’ οι Μετελήδες και οι Καρσλίδες, εντούναν τα βουτούρτα και τα παρχαροκόριτσα, εποίν’ναν τυροκλωστήν, να φάζ’νε, « Τ’ Ευδίας τα παιδία» ντ’ έρθαν με τα λύρας και με τ’ έμορφα τραωδίας! Εποίν’ναν και το πασκιτάν και τσορτάνεα και τ’ υλιστόν» και ντ' έμορφον λέξην, αρχαίον, η διύλιση, το φιλτράρισμα!
Τ’ οξύγαλαν με το ραφίδ' , κρεμασμένον σο κρενίν κι από αφ'κά, ύλιζ’, το τσουτσούχ’ τη σακουλί'!»
Και φεύγει κι νους μονομιάς απ’ τα παραχάρια κι απ’ τις μυρωδιές της πεντανόστιμης σουρβάς και πάει μακριά στα αρχαία τα χρόνια, στην τριπλή διύλιση του Σωκράτη!!!
Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
- Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει τη δοκιμασία της "τριπλής διύλισης".
- "Τριπλή διύλιση" ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να περάσεις τη δοκιμασία γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για το μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου