Μη μι παριξηγάς πιδούδ μ.

Παεν ένας γέρος απ του χωριό ζν Αθήνα. 
Kατεβαίν στου Σύνταγμα και βλέπ ένα νεαρό μι βαμμένα τα μαλλιά τ.... μια τούφα μπλέ..... μια μωβ, μια κόκκινη .... μια πράσινη κι πάει λέγουντας.... Πλησιάζ λοιπόν.... κι αρχίζ να τουν κτάζ πιρίηργα... 
Αυτό συνηχίσκη για ώρα μέχρι που η νηαρός εκνευρίσκη και γυρίζ νιυριασμένους κι τουν λέει:
Τι θες ρε μπάρμπα και με κοιτάς έτσι τόση ώρα;
Κι τουν απαντάει απουλουγητικά:
Μη μι παριξηγάς πιδούδ μ.... μα να... μόλις σι είδα... ένα πράμα σκέφκα κι μο σλλουγιούμι τόσις ώρις....
Όταν ήμαν στου Στρατό είχα γαμήσ ένα παγόν ... 
κι σκέφτουμι μήπους είσι ι γιός μ...