Το πολύτιμο δώρο που λέγεται γιαγιά και παππούς!
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αντιπροσωπεύουν το στήριγμα της γνήσιας ελληνικής οικογένειας. Μεταδίδουν καθημερινά και με τον πιο γλυκό και τρυφερό τρόπο την αγάπη, τη φροντίδα και τις συμβουλές τους. Γιαγιά και παππούς. Δύο λέξεις-ορόσημο της ελληνικής οικογένειας. Λέξεις μικρές κι όμως γεμάτες αγάπη, στοργή, φροντίδα. Ερχόμενος κανείς σ’αυτόν τον κόσμο, βιώνει την αγάπη και την τρυφερότητα των γονιών του. Ποιος θα το περίμενε όμως ότι πέρα απ’αυτήν κρύβεται μια ακόμα βαθύτερη, ακόμα πιο ουσιαστική, πιο πολύπλευρη. Η αγάπη των παππούδων. Δύο άτομα τα οποία σε αγάπησαν πριν έρθεις καν στον κόσμο. Και μόλις επιτέλους έκανες το μεγάλο σου ντεμπούτο, σε υποδέχθηκαν με τη μέγιστη δυνατή τρυφερότητα.
Η ζωή τους πλέον ήσουν εσύ, μια μικρή ανθρώπινη μπάλα, ανήμπορη ακόμα να διαχειριστεί τον εαυτό της, η οποία ήρθε να γεμίσει τα κενά τους και να τους προσδώσει τον ρόλο που επιθυμούσαν πάντοτε απ’τη στιγμή που έγιναν κι εκείνοι γονείς: το ρόλο της γιαγιάς και του παππού. Ήσουν ένα κομμάτι απ’το δικό τους κομμάτι, ένα ακόμα παιδί τους. Το σπίτι τους γίνεται το δεύτερό σου σπίτι, καθώς αναλαμβάνουν να σε φροντίσουν τις ώρες που οι γονείς σου λόγω δουλειάς δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά σου. Σε παίρνουν απ΄το σχολείο και περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στο σπίτι τους, ένα σπίτι στο οποίο προτιμούσες να βρίσκεσαι περισσότερο και απ΄το πατρικό σου, καθώς ανέβλυζε αγάπη, τρυφερότητα και φροντίδα. Ας το παραδεχτούμε, καμία δεν είναι καλύτερη μαγείρισσα απ’τη γιαγιά μας. Τα φαγητά της είναι παρόμοια με της μαμάς, μόνο που είναι πιο νόστιμα μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στην κουζίνα (ε, ίσως φταίει και το λίγο λαδάκι παραπάνω). Κάθε φορά που κάτι σκαρώνει στην κουζίνα ολόκληρο το σπίτι γεμίζει ευωδιές που σε κάνουν να αδημονείς για την πολυπόθητη ώρα του φαγητού, και ποτέ δεν σε απογοητεύει. Βεβαίως η μερίδα του πιάτου που σου αναλογεί θα είναι η διπλάσια απ’αυτή με την οποία πραγματικά χορταίνεις, ενώ θα σε ρωτάει ανά δίωρο αν θέλεις να φας ξανά. Και τέλος το ψυγείο της είναι γεμάτο γλυκά, τα οποία φυσικά φροντίζει να ανανεώνει σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Η γιαγιά είναι το άτομο που θα βρεθεί δίπλα σου σε κάθε δυσκολία, σε κάθε αρρώστια, και θα κάνει ό,τι περνά απ’το χέρι της για να αισθανθείς καλύτερα. Ξέρεις, πονάει κι εκείνη όταν σε βλέπει να πονάς, και προσφέρει την αγκαλιά της και τα χάδια της σε μια προσπάθεια να σε ανακουφίσει, τακτική η οποία αποδεικνύεται πάντα άκρως αποτελεσματική. Πόση δύναμη και πόση αγάπη κρύβει άραγε αυτή η αγκαλιά… Πάντα ένιωθες πιο κοντά της, ίσως επειδή σε έκανε να καταλάβεις καλύτερα τη δικιά σου μαμά. Μαζί της νιώθεις περισσότερη εμπιστοσύνη, και έχει πάντα αυτή τη μαγική ικανότητα να σε ενθαρρύνει να ανοιχτείς για θέματα τα οποία σε προβληματίζουν, αλλά ντρέπεσαι να πεις στη μαμά σου. Δε σταματά ποτέ να σε προσέχει, να σε καμαρώνει και να είναι δίπλα σου να σε στηρίξει σε κάθε πρόβλημα, αλλά και σε κάθε στιγμή-ορόσημο της ζωής σου. Είναι το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα της αφοπλιστικής κι ανιδιοτελούς αγάπης.
Ομόρροπος με το ρόλο της γιαγιάς, αυτός του παππού έρχεται να ολοκληρώσει κάθε άνθρωπο. Δυνατός, αστείος, τρυφερός, δραστήριος είναι λίγα απ’τα επίθετα που τον χαρακτηρίζουν. Είναι ο καλύτερος φίλος και ο πιο αποτελεσματικός σύμμαχος σε κάθε ιδέα που φυτρώνει στο μυαλό σου. Ολόκληρη η παιδική σου ηλικία έχει προσδιοριστεί από τα παραμύθια και τις ιστορίες για τα καμώματα των γονιών σου, τα παιχνίδια που παίζατε, στα οποία συνέχιζε να συμμετέχει ακόμα κι όταν ήταν πολύ κουρασμένος, πράγμα το οποίο δεν έδειχνε ποτέ. Πιστεύει ακράδαντα σε σένα και τις δυνατότητές σου και δε χάνει ευκαιρία να σε παινέψει σε κάθε οικογενειακή συνάντηση. Και ακόμα και όταν κάποιες δυσκολίες βρεθούν στο δρόμο σου, θα προσπαθήσει να σε συμβουλέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έναν τρόπο που πηγάζει απ΄τη σοφία των χρόνων του, και οι συμβουλές του αποδεικνύονται πάντα πολύτιμες. Σε συμβουλεύει χωρίς καμία πρόθεση να σε χειραγωγήσει, ενθαρρύνοντάς σε να πάρεις εσύ, μόνος σου, την απόφαση που θεωρείς πως είναι σωστή. Είναι αυτοί που αποδεικνύουν περίτρανα τη φράση «του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου», και την εφαρμόζουν σε καθημερινή βάση. Δίνουν καθημερινά αξία στον όρο οικογένεια. Είναι η πιο υποστηρικτική, πιο χαλαρή, πιο τρυφερή έκδοση των γονιών του κάθε ανθρώπου. Δε διστάζουν να σε κακομάθουν με τον πιο γλυκό και γεμάτο αγάπη τρόπο, προκαλώντας έτσι την αγανάκτηση των γονιών. Κάνουν όλα τα χατίρια, χωρίς κανένα παράπονο, με περίτρανο παράδειγμα το γνωστό σε όλους «χαρτζιλίκι», το οποίο έσπρωχναν διακριτικά σε κάποια τσέπη, πίσω από την πλάτη των γονιών. Σου λένε ιστορίες για τη δική τους ζωή, για τα δικά τους χρόνια, ιστορίες τις οποίες ακούς με αμέριστη προσοχή. Μεγαλώνοντας, αντί να σου διηγούνται ιστορίες, σε προίκιζαν με τις καλύτερες συμβουλές. Συμβουλές απλές, αλλά γεμάτες περιεχόμενο και νόημα. Έμοιαζαν με εκείνες των γονιών, αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο αποδεικνύονταν πιο αποτελεσματικές. Ακόμη κι όταν τσακώνεστε, τσακώνεστε με τον πιο γλυκό τρόπο, με έναν τρόπο που δεν άφηνε ποτέ πίσω αρνητικά συναισθήματα. Σπάνια θα τους ακούσεις να υψώσουν φωνή και να σε κατσαδιάσουν, αφού αν το κάνουν εκείνοι στενοχωριούνται και το μετανιώνουν περισσότερο από εσένα. Είναι υπερπροστατευτικοί και θα κάνουν τα πάντα για να σε δουν να χαμογελάς. Είναι οι δεύτεροι γονείς σου και θα το αποδείξουν σε κάθε σου βήμα. Σε αυτούς τους ανθρώπους αξίζει ένα μεγάλο, εγκάρδιο ευχαριστώ. Ευχαριστώ για τις στιγμές ευτυχίας που μας χάρισαν. Για το ήθος που μας διέπλασαν με τα λόγια και τις πολύτιμες συμβουλές τους. Για τις αξίες και την αξιοπρέπεια που μας δίδαξαν. Ευχαριστώ για τις στιγμές που στέκονταν βράχοι δίπλα μας. Που μας έμαθαν τι πραγματικά σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη. Που μας υποστηρίζουν καθημερινά, που μας αγαπούν και θα συνεχίσουν να μας αγαπούν με όλο τους το είναι. Η γιαγιά και ο παππούς μας αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας μας. Είναι εμείς, είναι ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώσαμε. Να τους έχετε πάντα λοιπόν στο μυαλό και την καρδιά σας, και να μην επιτρέψετε να φύγουν ποτέ. Εκείνοι διαμόρφωσαν τις πιο γλυκές παιδικές μας αναμνήσεις, και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτό που γίναμε τελικά. Αξίζουν το σεβασμό, την αγάπη και τη φροντίδα μας. Κι όσο για εσάς, που δεν προλάβατε να γνωρίσετε ή δε θυμάστε τον παππού ή τη γιαγιά σας, να ξέρετε πως θα μείνουν αθάνατοι στο μυαλό σας μέσα από τις ιστορίες που σας διηγούνται για εκείνους οι γονείς και οι διάφοροι συγγενείς. Δεν πρόκειται να ξεχαστούν. Να τους αγαπάτε λοιπόν τους παππούδες σας και να μην τους ξεχνάτε, κι αν ακόμα βρίσκονται στη ζωή, μην παραλείπετε να τους το δείχνετε, γιατί μπορεί να έρθει η στιγμή που να είναι πια πολύ αργά. Ακόμη όμως κι αν δε βρίσκονται πλέον κοντά μας και έχουν χάσει τη μάχη με το χρόνο, εμείς δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ. Γιατί, όπως πολύ σωστά λένε, κάποιος πεθαίνει, μόνο όταν παύεις να τον θυμάσαι. Κι εμείς θα φυλάμε πάντα κλειδωμένες στην καρδιά μας τις αναμνήσεις και τις στιγμές που μας χάρισαν. Πολλοί από αυτούς δεν είναι πια εδώ, κοντά μας, αλλά ταυτόχρονα δε σταμάτησαν ποτέ να είναι.
*Αφιερωμένο σε όλες τις γιαγιάδες και τους παππούδες του κόσμου. Κυρίως όμως αφιερωμένο στη γιαγιά και τον παππού μου, που δε βρίσκονται πλέον στη ζωή, μένουν όμως ανεξίτηλα χαραγμένοι στη μνήμη μου και την καρδιά μου.
Πηγή: Άρτεμις Μόσχου--https://frapress.gr
Δέκα λόγοι που η γιαγιά και ο παππούς είναι οι καλύτεροι
Σε όποια ηλικία και αν είναι το παιδί, το να πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού είναι για εκείνο η καλύτερη στιγμή.
Είτε πρόκειται για διακοπές είτε για μία διανυκτέρευση είτε για μία απλή επίσκεψη, για το παιδί είναι η μεγαλύτερη χαρά, καθώς ξέρουν ότι στο σπίτι τους, όλο και κάποια ευχάριστη έκπληξη θα το περιμένει, όλο και κάποια δραστηριότητα, γλυκό ή από εκείνες τις ιστορίες, που μόνο ο παππούς ή η γιαγιά ξέρουν και λένε.
Και μπορεί πολλές φορές, οι παππούδες να «παραβαίνουν» κάποιος από τους κανόνες των γονιών, και να υπάρχει η σχετική γκρίνια, γι αυτό το λόγο και άλλους, ο παππούς και η γιαγιά είναι τα καλύτερα και αγαπημένα πρόσωπα για το εγγόνι!
Η τηλεόραση είναι πάντα ανοιχτή
Στο σπίτι των παππούδων δεν υπάρχουν ωράρια τηλεόρασης. Είναι πάντα ανοιχτή. Επίσης, δεν υπάρχουν και περιορισμοί.
Στο σπίτι τους υπάρχουν οι τέλειες κρυψώνες
Για ένα περίεργο λόγο, στο σπίτι των παππούδων υπάρχουν τα τέλεια μέρη για να κρυφτείς. Επίσης, υπάρχουν πολλά σημεία για να εξερευνήσεις. Ειδικά τα ντουλάπια και τα συρτάρια, συνήθως κρύβουν μικρούς «θησαυρούς» για ένα παιδί
Έχουν πάντα γλυκά
Δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφτείς τη γιαγιά και να μην έχει γλυκό ή έστω ένα γλύκισμα. Σοκολατάκια, καραμέλες μπισκότα, γλυκό του κουταλιού όλο και κάτι θα βρει το παιδί, που ναι οι παππούδες πιστεύουν, ακόμη ότι ένα γλυκάκι δεν κάνει κακό.
Η γιαγιά φτιάχνει ο, τι θέλει το παιδί
Αν στο παιδί δεν αρέσουν οι φακές που έχει μαγειρέψει, θα σπεύσει να του φτιάξει κάτι άλλο. Στις διακοπές, πάντα, το ρωτάει τι θέλει και φτιάχνει πάντα τα αγαπημένα του φαγητά. Και φτιάχνει και τις πιο ωραίες τηγανίτες.
Σπάνια λένε «όχι»
Σε αντίθεση με τους γονείς, οι παππούδες σπάνια λένε «όχι». Προκειμένου να αποφύγουν τα κλάματα του παιδιού ή τη γκρίνια, αλλά κι επειδή δεν τους πάει η καρδιά να του χαλάσουν το χατίρι, λένε πάντα «ναι». Και το παιδί το εκμεταλλεύεται.
Με τον παππού κάνει τις καλύτερες βόλτες
Αν οι παππούδες ζουν στο χωριό, για το παιδί, είναι η καλύτερη εμπειρία. Ειδικά, οι βόλτες με τον παππού. Θα πάνε μαζί στο χωράφι, θα σκαλίσουν το περιβόλι, θα πάνε βόλτα στο ποτάμι..
Λένε τα καλύτερα παραμύθια
Ποιος δεν θα συμφωνήσει ότι τα καλύτερα παραμύθια και ιστορίες, τις λένε ο παππούς και η γιαγιά. Όπως κι εμείς όταν ήμασταν μικρά, λατρεύαμε να μας διηγούνται παραμύθια, το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά μας.
Έχουν πάντα χρόνο
Ο παππούς και η γιαγιά δεν είναι τόσο απασχολημένοι. Έχουν πάντα χρόνο για να το περάσουν με το εγγόνι τους.
Είναι οι καλύτεροι ακροατές
Δείχνουν πάντα, έναν απίστευτο ενθουσιασμό, όταν το εγγόνι τους θα πει μία ιστορία. Θα το ακούσουν με προσοχή, θα γελάσουν, θα ενθουσιαστούν, θα πούνε μπράβο, θα το κάνουν να νιώσει σημαντικό.
Πάντα έχουν μία έκπληξη
Μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία. Κάθε φορά, όμως, που το παιδί θα επισκεφτεί το σπίτι τους, θα του έχουν όταν φύγει μία έκπληξη. Ένα δωράκι. Που μπορεί να μην είναι πάντα μεγάλο και ακριβό, όμως, για το εγγόνι τους, είναι σημαντικό και μοναδικό!
ΠΗΓΗ https://www.mothersblog.gr
Ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά
Ο παππούς και η γιαγιά ανέκαθεν ήταν δύο πολύ σημαντικά πρόσωπα στη ζωή και το μεγάλωμα ενός παιδιού.
Σήμερα, είναι ακόμα πιο σημαντικοί και αυτό επειδή σε μια οικογένεια όταν και οι δυο γονείς δουλεύουν, η συμβολή των παππούδων είναι αναμφισβήτητα πολύτιμη για την πλήρωση του κενού. Μην ξεχνάμε επίσης ότι στην εποχής της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, ο ρόλος τους έχει γίνει ακόμα περισσότερο ιερός, διότι πολλοί γονείς, αν όχι οι περισσότεροι, βασίζονται σε εκείνους για την φύλαξη των παιδιών.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι το ιδιαίτερο είδος αγάπης που αναπτύσσεται μεταξύ των παιδιών και του παππού και της γιαγιάς. Ρωτήστε κάποιον ενήλικα -άντρα ή γυναίκα- να σας πει αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας. Σίγουρα κάποιες θα περιλαμβάνουν μέσα και τους παππούδες. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη σχέση για τους ανθρώπους και μπορεί να δώσει δύναμη και στην ενήλικη ζωή.
Το ιδιαίτερο είδος αγάπης που παίρνει ένα παιδί από τον παππού και τη γιαγιά είναι μια αγάπη που κανένας άλλος δεν μπορεί να δώσει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αγάπη άνευ όρων. Οι γονείς επειδή ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους, γίνονται συχνά αυστηροί αλλά και επικριτικοί. Η αγάπη του παππού και της γιαγιάς όμως είναι συχνά πιο «ελεύθερη» και λιγότερο πιεστική.
Έχετε όμως αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά; Τα οφέλη για τα παιδιά όταν έχουν μια στενή σχέση με τους παππούδες τους περιλαμβάνουν:
Τα παιδιά έχουν μια καλύτερη αίσθηση του ποιοι είναι και από πού έχουν έρθει. Έχουν ρίζες, ιστορία και μια αίσθηση συνέχειας και προοπτικής.
Τα παιδιά αναπτύσσουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, καλύτερες συναισθηματικές και κοινωνικές δεξιότητες και ακόμη και καλύτερη επίδοση στο σχολείο.
Τα παιδιά αισθάνονται ιδιαίτερα όταν τα κακομαθαίνουν λίγο. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι οι έρευνες δείχνουν ότι είναι καλό πράγμα. Τα παιδιά ξέρουν ότι το να είσαι με τους παππούδες είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Δεν αναμένουν από τον υπόλοιπο κόσμο να περάσουν το ίδιο καλά, όπως όταν είναι με τους παππούδες τους. Άλλωστε γι’ αυτό τους έχουν τόση μεγάλη αδυναμία.
Τα παιδιά μπορούν να πάρουν την αμέριστη προσοχή και χρόνο από τους παππούδες τους όταν οι γονείς είναι κουρασμένοι ή απασχολημένοι. Οι παππούδες είναι πάντα πρόθυμοι και χαρούμενοι που θα βρεθούν με τα εγγόνια τους.
Πάντα έχουν κάποιον με τον οποίο μπορούν να μιλήσουν και να εμπιστευτούν. Ενώ συχνά τα παιδιά μπορεί να θέλουν να γίνουν διαφορετικοί από τους γονείς τους, με τους παππούδες θέλουν να μοιάσουν. Αυτό δίνει μεγάλη δύναμη στους παππούδες στην προσπάθειά τους να επηρεάσουν θετικά ένα μπερδεμένο ή ταραγμένο παιδί.
Περνώντας τον ελεύθερο τους χρόνο με τους παππούδες, τα παιδιά αποκτούν νέες δεξιότητες, χόμπι, δραστηριότητες και ιδέες.
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αντιπροσωπεύουν το στήριγμα της γνήσιας ελληνικής οικογένειας. Μεταδίδουν καθημερινά και με τον πιο γλυκό και τρυφερό τρόπο την αγάπη, τη φροντίδα και τις συμβουλές τους. Γιαγιά και παππούς. Δύο λέξεις-ορόσημο της ελληνικής οικογένειας. Λέξεις μικρές κι όμως γεμάτες αγάπη, στοργή, φροντίδα. Ερχόμενος κανείς σ’αυτόν τον κόσμο, βιώνει την αγάπη και την τρυφερότητα των γονιών του. Ποιος θα το περίμενε όμως ότι πέρα απ’αυτήν κρύβεται μια ακόμα βαθύτερη, ακόμα πιο ουσιαστική, πιο πολύπλευρη. Η αγάπη των παππούδων. Δύο άτομα τα οποία σε αγάπησαν πριν έρθεις καν στον κόσμο. Και μόλις επιτέλους έκανες το μεγάλο σου ντεμπούτο, σε υποδέχθηκαν με τη μέγιστη δυνατή τρυφερότητα.
Η ζωή τους πλέον ήσουν εσύ, μια μικρή ανθρώπινη μπάλα, ανήμπορη ακόμα να διαχειριστεί τον εαυτό της, η οποία ήρθε να γεμίσει τα κενά τους και να τους προσδώσει τον ρόλο που επιθυμούσαν πάντοτε απ’τη στιγμή που έγιναν κι εκείνοι γονείς: το ρόλο της γιαγιάς και του παππού. Ήσουν ένα κομμάτι απ’το δικό τους κομμάτι, ένα ακόμα παιδί τους. Το σπίτι τους γίνεται το δεύτερό σου σπίτι, καθώς αναλαμβάνουν να σε φροντίσουν τις ώρες που οι γονείς σου λόγω δουλειάς δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά σου. Σε παίρνουν απ΄το σχολείο και περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στο σπίτι τους, ένα σπίτι στο οποίο προτιμούσες να βρίσκεσαι περισσότερο και απ΄το πατρικό σου, καθώς ανέβλυζε αγάπη, τρυφερότητα και φροντίδα. Ας το παραδεχτούμε, καμία δεν είναι καλύτερη μαγείρισσα απ’τη γιαγιά μας. Τα φαγητά της είναι παρόμοια με της μαμάς, μόνο που είναι πιο νόστιμα μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στην κουζίνα (ε, ίσως φταίει και το λίγο λαδάκι παραπάνω). Κάθε φορά που κάτι σκαρώνει στην κουζίνα ολόκληρο το σπίτι γεμίζει ευωδιές που σε κάνουν να αδημονείς για την πολυπόθητη ώρα του φαγητού, και ποτέ δεν σε απογοητεύει. Βεβαίως η μερίδα του πιάτου που σου αναλογεί θα είναι η διπλάσια απ’αυτή με την οποία πραγματικά χορταίνεις, ενώ θα σε ρωτάει ανά δίωρο αν θέλεις να φας ξανά. Και τέλος το ψυγείο της είναι γεμάτο γλυκά, τα οποία φυσικά φροντίζει να ανανεώνει σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Η γιαγιά είναι το άτομο που θα βρεθεί δίπλα σου σε κάθε δυσκολία, σε κάθε αρρώστια, και θα κάνει ό,τι περνά απ’το χέρι της για να αισθανθείς καλύτερα. Ξέρεις, πονάει κι εκείνη όταν σε βλέπει να πονάς, και προσφέρει την αγκαλιά της και τα χάδια της σε μια προσπάθεια να σε ανακουφίσει, τακτική η οποία αποδεικνύεται πάντα άκρως αποτελεσματική. Πόση δύναμη και πόση αγάπη κρύβει άραγε αυτή η αγκαλιά… Πάντα ένιωθες πιο κοντά της, ίσως επειδή σε έκανε να καταλάβεις καλύτερα τη δικιά σου μαμά. Μαζί της νιώθεις περισσότερη εμπιστοσύνη, και έχει πάντα αυτή τη μαγική ικανότητα να σε ενθαρρύνει να ανοιχτείς για θέματα τα οποία σε προβληματίζουν, αλλά ντρέπεσαι να πεις στη μαμά σου. Δε σταματά ποτέ να σε προσέχει, να σε καμαρώνει και να είναι δίπλα σου να σε στηρίξει σε κάθε πρόβλημα, αλλά και σε κάθε στιγμή-ορόσημο της ζωής σου. Είναι το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα της αφοπλιστικής κι ανιδιοτελούς αγάπης.
Ομόρροπος με το ρόλο της γιαγιάς, αυτός του παππού έρχεται να ολοκληρώσει κάθε άνθρωπο. Δυνατός, αστείος, τρυφερός, δραστήριος είναι λίγα απ’τα επίθετα που τον χαρακτηρίζουν. Είναι ο καλύτερος φίλος και ο πιο αποτελεσματικός σύμμαχος σε κάθε ιδέα που φυτρώνει στο μυαλό σου. Ολόκληρη η παιδική σου ηλικία έχει προσδιοριστεί από τα παραμύθια και τις ιστορίες για τα καμώματα των γονιών σου, τα παιχνίδια που παίζατε, στα οποία συνέχιζε να συμμετέχει ακόμα κι όταν ήταν πολύ κουρασμένος, πράγμα το οποίο δεν έδειχνε ποτέ. Πιστεύει ακράδαντα σε σένα και τις δυνατότητές σου και δε χάνει ευκαιρία να σε παινέψει σε κάθε οικογενειακή συνάντηση. Και ακόμα και όταν κάποιες δυσκολίες βρεθούν στο δρόμο σου, θα προσπαθήσει να σε συμβουλέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έναν τρόπο που πηγάζει απ΄τη σοφία των χρόνων του, και οι συμβουλές του αποδεικνύονται πάντα πολύτιμες. Σε συμβουλεύει χωρίς καμία πρόθεση να σε χειραγωγήσει, ενθαρρύνοντάς σε να πάρεις εσύ, μόνος σου, την απόφαση που θεωρείς πως είναι σωστή. Είναι αυτοί που αποδεικνύουν περίτρανα τη φράση «του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου», και την εφαρμόζουν σε καθημερινή βάση. Δίνουν καθημερινά αξία στον όρο οικογένεια. Είναι η πιο υποστηρικτική, πιο χαλαρή, πιο τρυφερή έκδοση των γονιών του κάθε ανθρώπου. Δε διστάζουν να σε κακομάθουν με τον πιο γλυκό και γεμάτο αγάπη τρόπο, προκαλώντας έτσι την αγανάκτηση των γονιών. Κάνουν όλα τα χατίρια, χωρίς κανένα παράπονο, με περίτρανο παράδειγμα το γνωστό σε όλους «χαρτζιλίκι», το οποίο έσπρωχναν διακριτικά σε κάποια τσέπη, πίσω από την πλάτη των γονιών. Σου λένε ιστορίες για τη δική τους ζωή, για τα δικά τους χρόνια, ιστορίες τις οποίες ακούς με αμέριστη προσοχή. Μεγαλώνοντας, αντί να σου διηγούνται ιστορίες, σε προίκιζαν με τις καλύτερες συμβουλές. Συμβουλές απλές, αλλά γεμάτες περιεχόμενο και νόημα. Έμοιαζαν με εκείνες των γονιών, αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο αποδεικνύονταν πιο αποτελεσματικές. Ακόμη κι όταν τσακώνεστε, τσακώνεστε με τον πιο γλυκό τρόπο, με έναν τρόπο που δεν άφηνε ποτέ πίσω αρνητικά συναισθήματα. Σπάνια θα τους ακούσεις να υψώσουν φωνή και να σε κατσαδιάσουν, αφού αν το κάνουν εκείνοι στενοχωριούνται και το μετανιώνουν περισσότερο από εσένα. Είναι υπερπροστατευτικοί και θα κάνουν τα πάντα για να σε δουν να χαμογελάς. Είναι οι δεύτεροι γονείς σου και θα το αποδείξουν σε κάθε σου βήμα. Σε αυτούς τους ανθρώπους αξίζει ένα μεγάλο, εγκάρδιο ευχαριστώ. Ευχαριστώ για τις στιγμές ευτυχίας που μας χάρισαν. Για το ήθος που μας διέπλασαν με τα λόγια και τις πολύτιμες συμβουλές τους. Για τις αξίες και την αξιοπρέπεια που μας δίδαξαν. Ευχαριστώ για τις στιγμές που στέκονταν βράχοι δίπλα μας. Που μας έμαθαν τι πραγματικά σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη. Που μας υποστηρίζουν καθημερινά, που μας αγαπούν και θα συνεχίσουν να μας αγαπούν με όλο τους το είναι. Η γιαγιά και ο παππούς μας αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας μας. Είναι εμείς, είναι ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώσαμε. Να τους έχετε πάντα λοιπόν στο μυαλό και την καρδιά σας, και να μην επιτρέψετε να φύγουν ποτέ. Εκείνοι διαμόρφωσαν τις πιο γλυκές παιδικές μας αναμνήσεις, και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτό που γίναμε τελικά. Αξίζουν το σεβασμό, την αγάπη και τη φροντίδα μας. Κι όσο για εσάς, που δεν προλάβατε να γνωρίσετε ή δε θυμάστε τον παππού ή τη γιαγιά σας, να ξέρετε πως θα μείνουν αθάνατοι στο μυαλό σας μέσα από τις ιστορίες που σας διηγούνται για εκείνους οι γονείς και οι διάφοροι συγγενείς. Δεν πρόκειται να ξεχαστούν. Να τους αγαπάτε λοιπόν τους παππούδες σας και να μην τους ξεχνάτε, κι αν ακόμα βρίσκονται στη ζωή, μην παραλείπετε να τους το δείχνετε, γιατί μπορεί να έρθει η στιγμή που να είναι πια πολύ αργά. Ακόμη όμως κι αν δε βρίσκονται πλέον κοντά μας και έχουν χάσει τη μάχη με το χρόνο, εμείς δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ. Γιατί, όπως πολύ σωστά λένε, κάποιος πεθαίνει, μόνο όταν παύεις να τον θυμάσαι. Κι εμείς θα φυλάμε πάντα κλειδωμένες στην καρδιά μας τις αναμνήσεις και τις στιγμές που μας χάρισαν. Πολλοί από αυτούς δεν είναι πια εδώ, κοντά μας, αλλά ταυτόχρονα δε σταμάτησαν ποτέ να είναι.
*Αφιερωμένο σε όλες τις γιαγιάδες και τους παππούδες του κόσμου. Κυρίως όμως αφιερωμένο στη γιαγιά και τον παππού μου, που δε βρίσκονται πλέον στη ζωή, μένουν όμως ανεξίτηλα χαραγμένοι στη μνήμη μου και την καρδιά μου.
Πηγή: Άρτεμις Μόσχου--https://frapress.gr
Δέκα λόγοι που η γιαγιά και ο παππούς είναι οι καλύτεροι
Σε όποια ηλικία και αν είναι το παιδί, το να πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού είναι για εκείνο η καλύτερη στιγμή.
Είτε πρόκειται για διακοπές είτε για μία διανυκτέρευση είτε για μία απλή επίσκεψη, για το παιδί είναι η μεγαλύτερη χαρά, καθώς ξέρουν ότι στο σπίτι τους, όλο και κάποια ευχάριστη έκπληξη θα το περιμένει, όλο και κάποια δραστηριότητα, γλυκό ή από εκείνες τις ιστορίες, που μόνο ο παππούς ή η γιαγιά ξέρουν και λένε.
Και μπορεί πολλές φορές, οι παππούδες να «παραβαίνουν» κάποιος από τους κανόνες των γονιών, και να υπάρχει η σχετική γκρίνια, γι αυτό το λόγο και άλλους, ο παππούς και η γιαγιά είναι τα καλύτερα και αγαπημένα πρόσωπα για το εγγόνι!
Η τηλεόραση είναι πάντα ανοιχτή
Στο σπίτι των παππούδων δεν υπάρχουν ωράρια τηλεόρασης. Είναι πάντα ανοιχτή. Επίσης, δεν υπάρχουν και περιορισμοί.
Στο σπίτι τους υπάρχουν οι τέλειες κρυψώνες
Για ένα περίεργο λόγο, στο σπίτι των παππούδων υπάρχουν τα τέλεια μέρη για να κρυφτείς. Επίσης, υπάρχουν πολλά σημεία για να εξερευνήσεις. Ειδικά τα ντουλάπια και τα συρτάρια, συνήθως κρύβουν μικρούς «θησαυρούς» για ένα παιδί
Έχουν πάντα γλυκά
Δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφτείς τη γιαγιά και να μην έχει γλυκό ή έστω ένα γλύκισμα. Σοκολατάκια, καραμέλες μπισκότα, γλυκό του κουταλιού όλο και κάτι θα βρει το παιδί, που ναι οι παππούδες πιστεύουν, ακόμη ότι ένα γλυκάκι δεν κάνει κακό.
Η γιαγιά φτιάχνει ο, τι θέλει το παιδί
Αν στο παιδί δεν αρέσουν οι φακές που έχει μαγειρέψει, θα σπεύσει να του φτιάξει κάτι άλλο. Στις διακοπές, πάντα, το ρωτάει τι θέλει και φτιάχνει πάντα τα αγαπημένα του φαγητά. Και φτιάχνει και τις πιο ωραίες τηγανίτες.
Σπάνια λένε «όχι»
Σε αντίθεση με τους γονείς, οι παππούδες σπάνια λένε «όχι». Προκειμένου να αποφύγουν τα κλάματα του παιδιού ή τη γκρίνια, αλλά κι επειδή δεν τους πάει η καρδιά να του χαλάσουν το χατίρι, λένε πάντα «ναι». Και το παιδί το εκμεταλλεύεται.
Με τον παππού κάνει τις καλύτερες βόλτες
Αν οι παππούδες ζουν στο χωριό, για το παιδί, είναι η καλύτερη εμπειρία. Ειδικά, οι βόλτες με τον παππού. Θα πάνε μαζί στο χωράφι, θα σκαλίσουν το περιβόλι, θα πάνε βόλτα στο ποτάμι..
Λένε τα καλύτερα παραμύθια
Ποιος δεν θα συμφωνήσει ότι τα καλύτερα παραμύθια και ιστορίες, τις λένε ο παππούς και η γιαγιά. Όπως κι εμείς όταν ήμασταν μικρά, λατρεύαμε να μας διηγούνται παραμύθια, το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά μας.
Έχουν πάντα χρόνο
Ο παππούς και η γιαγιά δεν είναι τόσο απασχολημένοι. Έχουν πάντα χρόνο για να το περάσουν με το εγγόνι τους.
Είναι οι καλύτεροι ακροατές
Δείχνουν πάντα, έναν απίστευτο ενθουσιασμό, όταν το εγγόνι τους θα πει μία ιστορία. Θα το ακούσουν με προσοχή, θα γελάσουν, θα ενθουσιαστούν, θα πούνε μπράβο, θα το κάνουν να νιώσει σημαντικό.
Πάντα έχουν μία έκπληξη
Μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία. Κάθε φορά, όμως, που το παιδί θα επισκεφτεί το σπίτι τους, θα του έχουν όταν φύγει μία έκπληξη. Ένα δωράκι. Που μπορεί να μην είναι πάντα μεγάλο και ακριβό, όμως, για το εγγόνι τους, είναι σημαντικό και μοναδικό!
ΠΗΓΗ https://www.mothersblog.gr
Ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά
Ο παππούς και η γιαγιά ανέκαθεν ήταν δύο πολύ σημαντικά πρόσωπα στη ζωή και το μεγάλωμα ενός παιδιού.
Σήμερα, είναι ακόμα πιο σημαντικοί και αυτό επειδή σε μια οικογένεια όταν και οι δυο γονείς δουλεύουν, η συμβολή των παππούδων είναι αναμφισβήτητα πολύτιμη για την πλήρωση του κενού. Μην ξεχνάμε επίσης ότι στην εποχής της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, ο ρόλος τους έχει γίνει ακόμα περισσότερο ιερός, διότι πολλοί γονείς, αν όχι οι περισσότεροι, βασίζονται σε εκείνους για την φύλαξη των παιδιών.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι το ιδιαίτερο είδος αγάπης που αναπτύσσεται μεταξύ των παιδιών και του παππού και της γιαγιάς. Ρωτήστε κάποιον ενήλικα -άντρα ή γυναίκα- να σας πει αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας. Σίγουρα κάποιες θα περιλαμβάνουν μέσα και τους παππούδες. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη σχέση για τους ανθρώπους και μπορεί να δώσει δύναμη και στην ενήλικη ζωή.
Το ιδιαίτερο είδος αγάπης που παίρνει ένα παιδί από τον παππού και τη γιαγιά είναι μια αγάπη που κανένας άλλος δεν μπορεί να δώσει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αγάπη άνευ όρων. Οι γονείς επειδή ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους, γίνονται συχνά αυστηροί αλλά και επικριτικοί. Η αγάπη του παππού και της γιαγιάς όμως είναι συχνά πιο «ελεύθερη» και λιγότερο πιεστική.
Έχετε όμως αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά; Τα οφέλη για τα παιδιά όταν έχουν μια στενή σχέση με τους παππούδες τους περιλαμβάνουν:
Τα παιδιά έχουν μια καλύτερη αίσθηση του ποιοι είναι και από πού έχουν έρθει. Έχουν ρίζες, ιστορία και μια αίσθηση συνέχειας και προοπτικής.
Τα παιδιά αναπτύσσουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, καλύτερες συναισθηματικές και κοινωνικές δεξιότητες και ακόμη και καλύτερη επίδοση στο σχολείο.
Τα παιδιά αισθάνονται ιδιαίτερα όταν τα κακομαθαίνουν λίγο. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι οι έρευνες δείχνουν ότι είναι καλό πράγμα. Τα παιδιά ξέρουν ότι το να είσαι με τους παππούδες είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Δεν αναμένουν από τον υπόλοιπο κόσμο να περάσουν το ίδιο καλά, όπως όταν είναι με τους παππούδες τους. Άλλωστε γι’ αυτό τους έχουν τόση μεγάλη αδυναμία.
Τα παιδιά μπορούν να πάρουν την αμέριστη προσοχή και χρόνο από τους παππούδες τους όταν οι γονείς είναι κουρασμένοι ή απασχολημένοι. Οι παππούδες είναι πάντα πρόθυμοι και χαρούμενοι που θα βρεθούν με τα εγγόνια τους.
Πάντα έχουν κάποιον με τον οποίο μπορούν να μιλήσουν και να εμπιστευτούν. Ενώ συχνά τα παιδιά μπορεί να θέλουν να γίνουν διαφορετικοί από τους γονείς τους, με τους παππούδες θέλουν να μοιάσουν. Αυτό δίνει μεγάλη δύναμη στους παππούδες στην προσπάθειά τους να επηρεάσουν θετικά ένα μπερδεμένο ή ταραγμένο παιδί.
Περνώντας τον ελεύθερο τους χρόνο με τους παππούδες, τα παιδιά αποκτούν νέες δεξιότητες, χόμπι, δραστηριότητες και ιδέες.
Οι παππούδες άλλωστε είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι. Μην ξεχνάτε ότι κάθε παιδί πιστεύει ότι ο παππούς είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια, ενώ αν κάτι δεν το γνωρίζει, τότε σίγουρα θα αφιερώσει χρόνο για να το βρει και να απαντήσει σε όποια ερώτηση του γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου